Dag 10 - Waterval

Stevige schoenen. Veel steun, veel grip. Maar wel stug.

Gewapend met rugzak, eten en drinken, wandelstok, hoedje tegen de zon, stevige schoenen - met dank aan zwager P. - en een statief ging ik vanmorgen op pad. Een waterval: altijd leuk. Een beetje conditie is wel vereist, waarschuwde de mevrouw in das Dorfhaus me al wel gisteren. Nou, een beetje, dat moet lukken. "En je moet tussen de koeien door." Nou, dat deed ik vroeger met mijn vader - landbouwvoorlichter - al, ook geen probleem. Onderweg kwam ik nog een leuke hut tegen: drinkyoghurt van de eigen koeien consumeerde ik: heerlijk. De melkwagen kwam net de dagvoorraad ophalen, net als elke dag. Een Oostenrijkse auto? "Ja, de boer is van Hittisau, Bregenzerwald. In de zomer is hij hier, in de winter in Hittisau." 

Het begint gemoedelijk.

Nou, daar kan ik nog wel een drinkyoghurt proberen. Ja, met aardbeien.

De koeien verwachtten me al. Nieuwsgierig, maar totaal ongevaarlijk.

Elke dag wordt de melk opgehaald. Staat gewoon buiten.

Je zult toch even opzij moeten: ik wil naar de waterval!

Verder gaat het weer, omhoog natuurlijk eerst. Waterval betekent altijd eerst klimmen. Hier niet anders. Het wordt een beetje glibberig en het pad wordt steeds slechter. Uiteindelijk kom ik in een rotsachtig gebied, waar ik soms op handen en voeten verder moet. Nee, een bergbeklimmer is aan mij niet verloren gegaan. Twee keer sta ik op het punt om terug te keren. Maar ik meen het water al te horen - al hoor in je in de bergen altijd wel ergens water stromen...

Ben al aardig stuk geklommen: daar beneden is die drinkyoghurt.

Serieus - is dit alles?

Uiteindelijk ben ik er. Tsjonge, heb ik daarvoor al die moeite gedaan? Het is een waterval van niks. Niet mooi, ik pak mijn statief er niet eens voor. Voor niks omhoog gesjouwd. "Ja, er zijn mooiere watervallen", beamen twee Duitse wandelmannen die ik tegenkom. Mooiere, er zijn geen lelijker exemplaren!

Bij elkaar zo'n 12,3 km gelopen en geklauterd. Geloof me, de douche hierna was erg nodig. Terug op de camperplek blijkt deze helemaal vol te staan. Allemaal komen ze naar de koeien kijken. Dat was een goed plan om hier gisteren te arriveren.

De route heen - en terug. Ruim 12 km.

Onderweg best mooie zwammen weer gezien.